به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این دارو یک مهارکننده مولکولی کوچک است که فعالیت یک مسیر سیگنالینگ را سرکوب می کند. این مسیر سیگنالینگ در سرطان های خونی مختلف موجب مقاومت به شیمی درمانی های استاندارد می شود. محققین نشان داده اند که این دارو سلول های بنیادی سرطانی خفته را ترغیب می کند در مغز استخوان باقی بمانند و شروع به تمایز کنند یا این که موجب خروج آن ها به جریان خون می شود تا در آن جا تحت تاثیر شیمی درمانی تخریب شوند. این مطالعه گامی مهم به سمت درمان سرطان های خونی مقاوم مانند لوکمیای میلوئید و سندرم میلودیسپلازی به شمار می آید. یک مزیت مهم این دارو این است که مصرف این دارو به سادگی خوردن یک آسپرین است و روزانه می توان یک قرص خوراکی از آن را مصرف نمود. نام این دارو PF-04449913 است که مسیر سیگنالینگ سونیک هج هاگ را تحت تاثیر قرار می دهد. مسیر سیگنالینگ سونیک هج هاگ یک مسیر تکوینی حیاتی است و برای بسیاری از فرایندهای ترمیم بافتی ضروری است. در مطالعات انسانی اولیه، 47 بیمار مبتلا به سرطان خون و مغز استخوان دوزهای روزانه ای از این دارو را در سیکل های 28 روزه دریافت کردند. این سیکل های درمانی تا زمانی که عوارض جانبی مشاهده نشد ادامه پیدا کردند. آن هایی که فعالیت بالینی نشان دادند و عوارض جانبی نیز نشان ندادند سیکل های درمانی بیشتری دریافت کردند. از این 47 بیمار، 60 درصد آن ها دچار مشکلاتی شدند. اما در مورد سه نفر عوارض جانبی شدید بود. در مورد 23 بیمار نتایج درمانی امیدوار کننده بود. برمبنای نتایج امیدوار کننده بدست آمده، محققین درصددند که این نتایج را پنج فاز دو مطالعات بالینی را مورد بررسی قرار دهند. محققین امیدوار هستند که این دارو درمانی موثر برای بیماری باشد و موجب افزایش بقای بیماران و افزایش شانس پیوند مغز استخوان شود.

پایان مطلب/